"Φούσκα 6.000 ετών" ο χρυσός, λέει η Citi
Στις κάλπες προσέρχονται σήμερα οι Ελβετοί, για το τέταρτο και τελευταίο -και πιο κρίσιμο ίσως- δημοψήφισμα του 2014. Καλούνται να αποφασίσουν, μεταξύ άλλων, επί της πρότασης του δεξιού συντηρητικού κόμματος SVP (Ελβετικό Κόμμα του Λαού), που ζητά να επιβληθούν σοβαροί («ασφυκτικοί», όπως έχουν χαρακτηριστεί σε παλαιότερη συζήτηση για το θέμα στο ελβετικό κοινοβούλιο) περιορισμοί στην Κεντρική Τράπεζα της χώρας (SNB).
Υπενθυμίζεται ότι το SVP, μέσω της πρωτοβουλίας «Σώστε τον Ελβετικό μας Χρυσό», ζητά:
- να απαγορεύεται η πώληση χρυσού από τα αποθέματα της SNB
- να επιβληθεί στην Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας (SNB) η υποχρέωση να διακρατεί σε χρυσό “τουλάχιστον” το 20% των παγίων της,
- να φυλάσσεται στην Ελβετία το 100% των αποθεμάτων χρυσού της SNB και να επαναπατριστούν οι ποσότητες που βρίσκονται εκτός των συνόρων της χώρας.
Οι δυνητικές συνέπειες, σε περίπτωση του υπερισχύσει το «ναι» στην κάλπη, είναι τέτοιες που έχουν υποχρεώσει τον -κατά τα άλλα εξαιρετικά διακριτικό σε πολιτικής φύσης σχόλια- διοικητή της SNB, Thomas Jordan, σε αλλεπάλληλες δημόσιες παρεμβάσεις επί του θέματος. Στην τελευταία εξ αυτών, καλώντας εκ νέου του Ελβετούς να καταψηφίσουν, χαρακτήρισε το αίτημα του δημοψηφίσματος «επικίνδυνο».
Στις δυνητικές αυτές συνέπειες, αφενός για την SNB και το ελβετικό φράγκο και, αφετέρου για την αγορά του χρυσού, έχουν αναφερθεί τους τελευταίους μήνες πολλοί ξένοι αναλυτές. Εν ολίγοις, εξηγούν ότι με δεδομένο τον «παραφουσκωμένο» ισολογισμό της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας (στην προσπάθειά της να αποτρέψει την ανατίμηση του ελβετικού φράγκου πάνω από το επίπεδο του 1,20 έναντι του ευρώ), ο οποίος διογκώθηκε στα επίπεδα των 522 δισ. ελβετικών φράγκων (περίπου 83% του ελβετικού ΑΕΠ) οι 1.040 τόνοι χρυσού που διαθέτει αντιστοιχούν στο 7,5% περίπου του ισολογισμού της. Αν λοιπόν υποχρεωθεί να ανεβάσει το ποσοστό αυτό στο 20%, θα πρέπει μέσα στην επόμενη πενταετία, μέχρι το 2019, να αγοράσει περίπου 1.800 τόνους χρυσού (όπως εκτιμούν οι ABN Amro και Societe Generale, ενώ η εκτίμηση της UBS κάνει λόγο για 1.500 τόνους και της Citi για 1.733 τόνους) αξίας 68-73 δισ. δολαρίων.
Είναι μάλλον προφανείς, επομένως, οι συνέπειες ενός τέτοιου σεναρίου τόσο για την αγορά του μετάλλου, όσο και για τις σοβαρές δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει η SNB στην άσκηση της νομισματικής της πολιτικής.
Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη δημοσκόπηση, που πραγματοποιήθηκε στο πρώτο 15ήμερο του Νοεμβρίου από το ινστιτούτο GfS Bern, το 47% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι θα καταψηφίσει την πρόταση (έναντι 39% στην αμέσως προηγούμενη δημοσκόπηση), ενώτο «ναι» συγκεντρώνει ποσοστό 38% (με πτώση 6 ποσοστιαίων μονάδων έναντι της προηγούμενης μέτρησης). Το ποσοστό των αναποφάσιστων διαμορφώνεται σε 15%.
Ο Claude Longchamp, πολιτικός αναλυτής και ιστορικός, ο οποίος βρίσκεται «πίσω» από το ερευνητικό έργο του ινστιτούτου, εξηγεί ότι οι πιθανοί υποστηρικτές της πρότασης τείνουν να είναι οπαδοί μιας πολιτικής απομονωτισμού, και προβλέπει ότι η πρόταση του SVP τελικά θα καταψηφιστεί.
«Ξιφουλκεί» η Citi
Σε έκθεση της Citi με ημερομηνία 26 Νοεμβρίου 2014, την οποία υπογράφει ο επικεφαλής οικονομολόγος του οίκου, Willem Buiter, με αφορμή το ελβετικό δημοψήφισμα ο χρυσός περιγράφεται ως «φούσκα 6.000 ετών» και, ούτε λίγο ούτε πολύ, παραλληλίζεται με το… bitcoin.
Η επιδίωξη να επιβληθεί στην SNB απαγόρευση πώλησης χρυσού από τα αποθέματά της «δεν έχει κανένα νόημα», σχολιάζει ο Buiter, σημειώνοντας ότι επίσης δεν έχει νόημα για μια κεντρική τράπεζα να κρατά οποιοδήποτε σταθερό ποσοστό των διαθεσίμων της σε κάποιο εμπόρευμα, ακόμα και αν αυτό είχε κάποια εγγενή αξία.
«Δεν θέλω να τα βάλω με μια φούσκα 6.000 ετών» αναφέρει χαρακτηριστικά. Έχουν υπάρξει περίοδοι υπερπληθωρισμού, με την αξία του χρήματος των κεντρικών τραπεζών να εκμηδενίζεται αλλά με την τιμή του χρυσού να μην ακολουθεί αυτή την πορεία, ίσως επειδή ο χρυσός είχε τότε κάποια εγγενή αξία ως παραγωγικός πόρος, και ακόμα και σήμερα διατηρεί κάποια εγγενή αξία ως καταναλωτικό αγαθό, λέει.
Αλλά ακόμα και αν δούμε τον χρυσό ως ένα εμπόρευμα με εγγενή αξία, θα ήταν παράλογο για μία κεντρική τράπεζα να επενδύσει το 20% του ισολογισμού της σε ένα και μόνο εμπόρευμα, προσθέτει, χαρακτηρίζοντας μια τέτοια επενδυτική πολιτική ως «ανορθόδοξη και υψηλού ρίσκου, ανεξάρτητα από το αν κάποιος την αξιολογεί από τη σκοπιά της πιθανής μελλοντικής κερδοφορίας της ή από την σκοπιά του ευρύτερου κοινωνικού οφέλους». «Αν μια κεντρική τράπεζα πρόκειται να επενδύσει σε εμπορεύματα, είναι καλύτερο να διαθέτει ένα ισορροπημένο χαρτοφυλάκιο εμπορευμάτων και, ακόμα καλύτερα, ένα ισορροπημένο χαρτοφυλάκιο με ETFs εμπορευμάτων και με άλλα παράγωγα προϊόντα» υποστηρίζει ο Buiter.
Η τιμή του χρυσού είναι μεταβλητή, και το να απαγορεύεται σε μια κεντρική τράπεζα να πουλήσει το χρυσό που διαθέτει, μειώνει την αξία αυτών των αποθεμάτων χρυσού στο μηδέν, αναφέρει μεταξύ άλλων ο επικεφαλής οικονομολόγος της Citi. «Παρόλο που βλέπω τον χρυσό ως μια σκέτη φούσκα, αυτή η φούσκα μπορεί κάλλιστα να κρατήσει για ακόμα 6.000 χρόνια. Η αξία του μπορεί να πάει από τα 1.200 δολάρια στα 1.500 ή ακόμα και στα 5.000 δολάρια, απ’ όσο ξέρω» σχολιάζει, αλλά η αξία αυτή, συμπληρώνει, «δεν βασίζεται σε τίποτα περισσότερο από ένα σύνολο αυτό-εκπληρούμεων πεποιθήσεων».
Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη δημοσκόπηση, που πραγματοποιήθηκε στο πρώτο 15ήμερο του Νοεμβρίου από το ινστιτούτο GfS Bern, το 47% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι θα καταψηφίσει την πρόταση (έναντι 39% στην αμέσως προηγούμενη δημοσκόπηση), ενώτο «ναι» συγκεντρώνει ποσοστό 38% (με πτώση 6 ποσοστιαίων μονάδων έναντι της προηγούμενης μέτρησης). Το ποσοστό των αναποφάσιστων διαμορφώνεται σε 15%.
Ο Claude Longchamp, πολιτικός αναλυτής και ιστορικός, ο οποίος βρίσκεται «πίσω» από το ερευνητικό έργο του ινστιτούτου, εξηγεί ότι οι πιθανοί υποστηρικτές της πρότασης τείνουν να είναι οπαδοί μιας πολιτικής απομονωτισμού, και προβλέπει ότι η πρόταση του SVP τελικά θα καταψηφιστεί.
«Ξιφουλκεί» η Citi
Σε έκθεση της Citi με ημερομηνία 26 Νοεμβρίου 2014, την οποία υπογράφει ο επικεφαλής οικονομολόγος του οίκου, Willem Buiter, με αφορμή το ελβετικό δημοψήφισμα ο χρυσός περιγράφεται ως «φούσκα 6.000 ετών» και, ούτε λίγο ούτε πολύ, παραλληλίζεται με το… bitcoin.
Η επιδίωξη να επιβληθεί στην SNB απαγόρευση πώλησης χρυσού από τα αποθέματά της «δεν έχει κανένα νόημα», σχολιάζει ο Buiter, σημειώνοντας ότι επίσης δεν έχει νόημα για μια κεντρική τράπεζα να κρατά οποιοδήποτε σταθερό ποσοστό των διαθεσίμων της σε κάποιο εμπόρευμα, ακόμα και αν αυτό είχε κάποια εγγενή αξία.
«Δεν θέλω να τα βάλω με μια φούσκα 6.000 ετών» αναφέρει χαρακτηριστικά. Έχουν υπάρξει περίοδοι υπερπληθωρισμού, με την αξία του χρήματος των κεντρικών τραπεζών να εκμηδενίζεται αλλά με την τιμή του χρυσού να μην ακολουθεί αυτή την πορεία, ίσως επειδή ο χρυσός είχε τότε κάποια εγγενή αξία ως παραγωγικός πόρος, και ακόμα και σήμερα διατηρεί κάποια εγγενή αξία ως καταναλωτικό αγαθό, λέει.
Αλλά ακόμα και αν δούμε τον χρυσό ως ένα εμπόρευμα με εγγενή αξία, θα ήταν παράλογο για μία κεντρική τράπεζα να επενδύσει το 20% του ισολογισμού της σε ένα και μόνο εμπόρευμα, προσθέτει, χαρακτηρίζοντας μια τέτοια επενδυτική πολιτική ως «ανορθόδοξη και υψηλού ρίσκου, ανεξάρτητα από το αν κάποιος την αξιολογεί από τη σκοπιά της πιθανής μελλοντικής κερδοφορίας της ή από την σκοπιά του ευρύτερου κοινωνικού οφέλους». «Αν μια κεντρική τράπεζα πρόκειται να επενδύσει σε εμπορεύματα, είναι καλύτερο να διαθέτει ένα ισορροπημένο χαρτοφυλάκιο εμπορευμάτων και, ακόμα καλύτερα, ένα ισορροπημένο χαρτοφυλάκιο με ETFs εμπορευμάτων και με άλλα παράγωγα προϊόντα» υποστηρίζει ο Buiter.
Η τιμή του χρυσού είναι μεταβλητή, και το να απαγορεύεται σε μια κεντρική τράπεζα να πουλήσει το χρυσό που διαθέτει, μειώνει την αξία αυτών των αποθεμάτων χρυσού στο μηδέν, αναφέρει μεταξύ άλλων ο επικεφαλής οικονομολόγος της Citi. «Παρόλο που βλέπω τον χρυσό ως μια σκέτη φούσκα, αυτή η φούσκα μπορεί κάλλιστα να κρατήσει για ακόμα 6.000 χρόνια. Η αξία του μπορεί να πάει από τα 1.200 δολάρια στα 1.500 ή ακόμα και στα 5.000 δολάρια, απ’ όσο ξέρω» σχολιάζει, αλλά η αξία αυτή, συμπληρώνει, «δεν βασίζεται σε τίποτα περισσότερο από ένα σύνολο αυτό-εκπληρούμεων πεποιθήσεων».
Πηγή:www.capital.gr
Σχόλια